Ιστορίες του ενός καρέ τεύχος 1ο

Πρόλογος

Οι «Ιστορίες του ενός καρέ» είναι ένα τεύχος που δημιουργήθηκε μέσα από ένα μπλοκάκι σημειώσεων και ένα στυλό. Τι ιδέες τις δίνουν οι θαμώνες σε διάφορα στέκια. Ο έλληνας παίζει θέατρο όπου και να βρίσκεται. Η πόζες και το ύφος είναι η καλύτερη έμπνευση για την δημιουργία ενός κόμικ. Αυτές είναι οι πρώτες προσπάθειες αφήγησης μιας ιστορίας. Οι επεξηγήσεις έχουν σκοπό περισσότερο να λειτουργήσουν ως σημειώσεις για όσους έχουν σκοπό να μελετήσουν την τεχνική. Δεν επιδιώκω τίποτα παραπάνω από το να μοιραστώ τις βόλτες που έχω κάνει στα στέκια της πόλης και σε διάφορους χώρους βγάζοντας τις ιστορίες μου με ένα στυλό και ένα χαρτί.

Δημήτρης «Έχιδνα» Αμπατζόγλου.

Σημείωση τα σχέδια μπορείτε να τα βρείτε στο Facebook στο όνομα «Κερασφόρος Έχιδνα». Ελπίζω να τα απολάυσετε.

Σημείωση τα σχέδια μπορείτε να τα βρείτε στο Facebook στο όνομα «Κερασφόρος Έχιδνα». Ελπίζω να τα απολάυσετε.

 Το πρόσωπο φυσικά είναι υπαρκτό. Βέβαια αυτή δεν είναι η μορφή της (ναι γυναίκα είναι), αλλά ο ψυχισμός της. Πάρα πολλοί άνθρωποι κρύβουν μεγάλη ασχήμια. Χρησιμοποιώ τα Orks γιατί μου δίνουν την ελευθερία του να καταδεικνύω χωρίς να φαίνομαι.

Το φαινόμενο της μαύρης χείρας. Το εμπνεύστηκα σε μία οικογενειακή συγκέντρωση όταν ανακάλυψα ότι ήμουν το γηραιότερο αρσενικό χωρίς να έχω κλείσει τα τριάντα. Οι μακαρίτες ας με συγχωρέσουν για την εικονογράφηση.

 

Είναι ο διάλογος μιας οργάνωσης που μετά έγινε κόμμα. Την παρακολουθώ διακριτικά από την εποχή που συνεδρίαζε στο Majestic. Ο διάλογος βέβαια έγινε πολύ μετά σε κάποιο τσιπουράδικο και είναι πραγματικός. Δεν θα με εντυπωσίαζε καθόλου αν τα συγκεκριμένα άτομα δεν διατυμπάνιζαν το συγκεντρωτισμό του υπαρκτού Σοσιαλισμού. Επειδή πάνω στην χαζομάρα τους μου κάρφωσαν ότι είναι και απόγονοι κομματόσκυλων του κυβερνώντος κόμματος (αυτό που είναι οπαδός του ανύπαρκτου σοσιαλισμού) μπορείτε να βγάλετε το συμπέρασμα.

Ένα πολιτικό σχόλιο πολύ πριν έρθει η πολιτική απαξίωση. Ο άλλος κόσμος ακόμα ψήφιζε για να διοριστεί. Αν και τα παιδιά ανήκαν στον λαό του ΠΑΟΚ, κατάφεραν και έκαναν την έκπληξη που οι αγανακτισμένοι (ο λαός του ΠΑ.ΣΟ.Κ δηλαδή) θα αργούσε κατά δέκα χρόνια. Ένα δείγμα πως ο φραπές εξορθολογίζει την πολιτική σκέψη. Ένα μήνυμα στα κόμματα που νομίζουν ότι σ’ αυτήν την χώρα ο κόσμος κοιμάται. Απλά κάνει τα στραβά τα μάτια, μέχρι να βαρεθεί.

 

Δεν μπορούσα να κρατηθώ απ’ τα γέλια όταν το άκουσα.. Ευτυχώς συνέχισα την παρακολούθηση και βγήκε το καρέ. Αυτήν την κοπέλα την παραδέχτηκα. Η ειλικρίνεια είναι πάντα προσόν. Δεν ξέρω αν έκανε το αρχαιότερο επάγγελμα. Άλλωστε αυτό είναι και σχετικά τίμιο αν το βάλεις σε σχέση μ’ αυτές που κάνουν την δουλειά θέλοντας να έχουν έναν πελάτη.

Έκθεση ιδεών από έναν γνωστό ακροδεξιό της πόλης μας. Τον έχω εντοπίσει να τα λέει πριν να αρχίσει η νέα μετανάστευση (λογικό αφού κάποιοι στην Ελλάδα την προκαλούν).Ο φίλος του έχει βαρεθεί να τον ακούει και εδώ σ’ αυτό το σημείο ετοιμάζεται να του σπάσει τα νεύρα. Ευχαριστώ τα παιδιά που με την υπεροψία τους δεν κατάλαβαν ότι είναι πολύ ευχάριστο θέαμα. Να μας χαρίζετε γέλιο όποτε έρχομαι στα ανεπίσημα στέκια σας.

Οι συγκεκριμένες κορασίδες εναγκαλίστηκαν στο συγκεκριμένο Μπαρ προκαλώντας τρόμο στους άλλους πελάτες. Βέβαια παρακολουθώντας τους Λαζοαυστραλούς τσοπεράδες κατάλαβα ότι έχουν αδυναμία στο αλκοόλ και στα κήτη. Αν οι Μετάληρα έβλεπαν την συγκεκριμένη σκηνή μάλλον το τραγούδι τους «τοΤάνγκα της χοντρής» θα είχε άλλον τίτλο.

Η συγκεκριμένη κοπέλα είχε πολύ πλάκα. Ενώ χτυπιόταν στον πάνω όροφο του 8Ball έριχνε λοξές ματιές για να δει ποιος την κοιτάζει. Η Μετά την εφηβεία ηλικία έχει τελικά το περισσότερο γέλιο. Πάντως την ευχαριστώ για την πόζα.

Κλασσική γυναικεία συνομωσία. Είναι διασκεδαστικό να το βλέπεις. Ένα καρέ βέβαια δεν μπορεί να αποδώσει την νευρικότητα, αλλά βγάζει σίγουρα την συνομωσία. Έχει πλάκα ότι ο κόσμος διασκεδάζει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που δουλεύει.

 

Μια κλασσική περίπτωση αόρατης κοπέλας που προσπαθεί να την δούνε. Το ύψος σε συνδυασμό με το ύφος έκαναν ένα σύνολο που μπορούσες να το πεις ήρωά κινουμένου σχεδίου. Άρχισα να μπαίνω τελικά στο πνεύμα αυτών που ασχολούνται.

 Βέβαια δεν ήταν οι ζαρτιέρες που τον ενδιέφεραν. Της πήρε το μολύβι ματιών βάφτηκε αυτός και ένας φίλος του και άφησαν στα κρύα του λουτρού την συγκεκριμένη κορασίδα. Η ιστορία έγινε σε ένα δεκάλεπτο αλλά η κρυάδα κράτησε πολύ ώρα.

 Όταν ένας άνθρωπος ζει σε παράκρουση το απλό έχει το ταλέντο να το κάνει τερατώδες. Η διασκέδαση έρχεται πάντα, αρκεί να την βρεις στα απλά που λέμε.

 Δεν θυμάμαι και πολλά από εκείνη την μέρα, πέρα από την σιχαμάρα που ένωσα από το πρήξιμό που έτρωγα. Ο σχιζοφρενής συνομιλητής μου (δεν συνεχίζω γιατί μετά πρέπει να πούμε ονόματα και δεν θέλω)στο παραλήρημα του με είχε λούσει με το σάλιο του και τα άρθρα του ΚΛΙΚ. Εκεί διαπίστωσα ότι η σαβούρα βρίσκεται παντού. Ο δρόμος προς την δημιουργικότητα άνοιξε.

Είναι απίστευτο το τι τούβλα μπορεί να πετάξουν οι οπαδοί ενός μουσικού ρεύματος για να δικαιολογήσουν τον φανατισμό τους. Βέβαια αυτοί που αντιμετωπίζουν την μουσική με τον ίδιο τρόπο που βλέπουν ποδόσφαιρο συνήθως είναι άσχετοι και ανίκανοι να σφυρίξουν μια μελωδία απ’ αυτές που λεν ότι ακούνε. Αυτό το παρατήρησα και σε πολλούς που λεν ότι είναι μουσικοί επειδή παίζουν πικάπ ή CD. Ευελπιστώ ‘ότι κάποια στιγμή αυτήν την επαγγελματική ομάδα θα την εκτελέσουν οι Θαμώνες. Θέλει βέβαια αυτό.

 

Επειδή δε το έβγαλα από το κεφάλι μου αναζητείστε την «μπλε τοστιέρα» στο You tube. Αν λέω ψέματα δέχομαι την τιμωρία μου.

 Ένα και τον «είπα τον Μπάμπη» ήταν αρκετό. Οι θεωρίες συνομωσίας που ξεκινάν σ’ αυτά τα μαγαζιά, κάνουν τα ντοκιμαντέρ να δείχνουν απλές μπανανόφλουδες. Ποτέ δεν κατάλαβα το σύστημα πρόσληψης στα Μπαρ, αλλά μάλλον πρέπει να αισθάνομαι ευτυχισμένος για αυτή μου την άγνοια 

 Η καταπίεση συνήθως ξεκινάει από το «σπίτι». Οι άγνοια, η φτώχεια και η έλλειψη παιδείας (δεν αναφέρομαι στην ακαδημαϊκή, που είναι έτσι κι αλλιώς ένας μηχανισμός αποβλάκωσης, αλλά στην κοινωνική), καθώς και το παραμύθι του ξεχωριστού λαού δημιουργεί το φαινόμενο. Αν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τον άλλον βάση της συμπεριφοράς του χωρίς να τον τσουβαλιάζουμε θα ήμασταν και πιο ευτυχισμένοι. Δηλαδή με λιγότερο φόβο. Ευχαριστώ όσους μετανάστες με βοήθησαν στον βίο μου. Ντρέπομαι που το λέω αλλά τους χρωστάω πολύ περισσότερα από τους συμπατριώτες μου (δεν ντρέπομαι για την βοήθεια που δέχτηκα αλλά για την γαϊδουριά των ελληναράδων)

Υπαρκτό πρόσωπο της καθημερινότητας. Όλοι έχουμε έναν ξετσίπωτο δίπλα μας. Ο συγκεκριμένος που σχεδίασα είναι και κατεστραμμένος. Πιστέψτε με η φάτσα της μαϊμούς τον κολακεύει. Είναι ακόμα πιο άσχημος όταν τον βλέπεις και ο υπερθετικός της ασχήμιας όταν του μιλάς. Ο διάλογος είναι πραγματικός όπως τα πάντα σ’ αυτό το έντυπο.

 Και έχει πολλά. Μην τον ψάχνετε σε «αμαρτωλά» μέρη. Κάθε φορά που βάζετε το χέρι στην τσέπη, είναι εκεί και σας χαμογελάει. Η Βασιλεία του μαζί με τους ουρανούς ορίζει την ζωή μας. Οι ιερείς του που τους ονομάζουμε «έμπορους» χρηματοδοτούν τα πάντα. Το βλέπετε σε κάθε γελαστή φατσούλα εμπορικής ρεκλάμας να σας λέει «κατανάλωσε». Μην τον αντιστέκεστε (εκτός αν σας αρέσει η διατροφή με «ακρίδες» και «μέλι»). Απολαύστε τα αγαθά που σας προσφέρει.

Κι όμως πολλοί άνθρωποι είναι κουραστικοί. Μην ψάχνετε το που διαδραματίζεται. Βλέπουμε πολλούς που θίγουν στην προσπάθεια να είναι επίκεντρο και θίγονται πολύ εύκολα. Μάλιστα τους κακοφαίνεται όταν προσβάλουν τι απόψεις τους, ενώ κανιβαλίζουν άνετα τις απόψεις των άλλων. Φέρνουν πάντα γέλιο και έχουν πάντα κωμικοτραγική κατάληξη. Προσωπικά τους επιστρέφω μια δόση από τον χαρακτήρα τους. Τον βαρύ ίσκιο  τον θεωρώ πηγή έμπνευσης.